жел екпіні

См. также в других словарях:

• желқом — 1 Қ орда., Арал; Қарақ.) желкен. Ж е л қ о м ы бар қайық желдің ығына қарай немесе желге қырын жүре алады Қ орда., Арал). Қайықтың ж е л қ о м ы н жерге қарсы көтеру керек (Қарақ.). Жалғыз ақ кемісі қарамай, жылым арқылы қайық ж е л қ о м ы… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• таулы аймақтарда қорғаныс және шабуыл ұрыстарын жүргізу — (Ведение оборонительного и наступательного боя в горах) таулы аймақтар күрделі бедерлер мен өтуге қиын табиғи кедергілердің, байланыссыз бағыттардың болуымен, жолдар мен елді мекендердің аздығымен, климаты мен өсімдіктерінің өте әр түрлілігімен,… …   Казахский толковый терминологический словарь по военному делу

• мекен — 1 (Қар., Шет; Көкш.: Қ ту, Щуч., Чкал., Еңб.; Рес., Сарат.; Орал: Орда, Чап., Жән., Казт.; Қост.: Фед., Семиоз.; Сем.: Ақс., Көкп., Аяг.) бидайдың топаны, шөп шары. М е к е н д і малға қаппен тасып береміз (Рес., Сарат.). Бидайды тазаламай м е к… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• сыбылықта — ет. Ақырындап, жайлап, бір қалыпты, майда жаңбыр жауу. Жауынның алғашқы екпіні өткен соң, жел де тынып, с ы б ы л ы қ т а ғ а н майда жаңбырға айналды (Н.Қазыбеков, Дала., 42) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі